काहीसे वैयक्तिक स्वतःला माणूस म्हणतो म्हणून

सदर जागेतील शब्दांच्या रचनेस कविता म्हणून संबोधण्याचे धारिष्ट्य अजुन तरी माझ्या ठायी नसल्याने सदरहू लिखाण हे अमूर्त प्रकारातील समजावे हे विनंती
धन्यवाद

ना तुझ्यावर ना तिच्यावर

आयुष्यातल्या प्रत्येक टप्प्यावर,वळणावर,

स्वार्थी,निस्वार्थी सर्वांवर,
स्विकारलेल्या ,लाथडलेल्या,कवटाळलेल्या,आवळलेल्या,
वासना,वासल्याच्या काठावर,
ओथंबलेल्या,थबकलेल्या आणि रोखलेल्या,
सावध,बेसावध,क्वचित,प्रचलित,निरागस,निर्ढावलेल्या,
मोह,मद,मद्य,माया,मदनिका यांच्या प्रभावाखालील
क्षण,काळ,प्रहरात झालेल्या
सापेक्ष,निरपेक्ष,पौगंड, बाल्य व् तारुण्यातील,
संप्रेरकांच्या प्रेमळ,निरागस,कपटी ,फसव्या मृगजलाचा
मी पूर्ण सन्मान राखून
आयुष्याच्या खेल नाबाद खेळत राहीन



तुझ्यासाठी चार शब्द लिहताना... 
पौर्णिमेचा चंद्र नको, 
हिरवागार निसर्ग नको, 
भावनांचा भार नको,

वेदनेचा तार नको,

शब्दांचा भडीमार नको,
भाषेचा डौल नको.
जटील अवघड शब्द नको अर्थाचे अनर्थ नको
थरथरणारे हात नको
रम्य संध्याकाळ नको
निसटलेले नाजूक क्षण नको
मनापासूनची दाद नको
ओढवलेले वाद नको
चुकलेला ठोका नको
आयुष्याचा गमक नको,
जुळवलेले यमक नको,
हे खरडलेले शब्द आणि ते वाचताना तुझ्या डोळ्यातले दोन थेंब...
इतकं पुरेसं आहे मला 
तुझ्यापर्यंत माझ्यातला मी 
नेमका पोहोचवायला...

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

मेंगाईसोबतची रात्र

Image
तोंडावरून पांघरूण घेऊन पडलेला मी झोपेच्या सीमेवर रेंगाळत असतानाच पायापासून ते थेट डोक्‍यापर्यंत काहीतरी हळुवार सरकत गेल्याची जाणीव मला झाली आणि क्षणभर खाडकन भानावर आलो. पांघरुणाच्या आतूनच मी कानोसा घेतला. त्या भयाण अंधारात अर्थातच पांघरून बाजूला करण्याची हिंमत त्यावेळी त्या क्षणी तरी माझ्यात नव्हती. आजूबाजूला काहीही हालचाल नव्हती. झालेल्या गोष्टीला भास मानत पांघरुणाच्या आतमध्ये मी मात्र आता टक्क जागा झालो होतो.  --------------------------- वर्ष २००७ असेल , सह्याद्रीचा वारं नुकतंच कानात शिरलं होता. लोहगड, राजगड, तुंग, तिकोना सर झाले होते, पावसाळा सुरू झाला होता, जुलैचा महिना होता, नगरच्या महावीर कलादालनात पुस्तकांचे प्रदर्शन लागले होते. ट्रेकिंग ग्रुप सोबतचे ट्रेकिंग, ब्लॉग, इंटरनेट हे सगळंच (आर्थिकदृष्ट्या) आवाक्‍याबाहेर असल्यामुळे पुस्तके हेच संदर्भ ग्रंथ मानून डोंगरयात्रांचे बेत जमत होते,  या पुस्तक प्रदर्शनात प्र.के.घाणेकरांचे "भटकंती किल्ल्यांचे" हे पुस्तक दिसले, खिशात पैसे नसायचे ते दिवस. जितके होते त्यात जमवून पुस्तक खरेदी केले. घरी आल्या आल्या तोरणा किल्ल्याचे पान...
Read more

कासवांचे गाव

Image
पहाटेची शांत वेळ... समुद्रावरचा थंडगार खारा वारा अंगाला बोचत होता. समुद्राच्या लाटांची गाज आसमंतात भरुन राहिली होती. अजून पुरेसे उजाडले नव्हते तरी समुद्रावर हळूहळू माणसं गोळा होऊ लागली होती. माणसं म्हणजे लहान मुलांपासून ते वृध्दांपर्यंत सगळीच होती. वेगवेगळ्या प्रांतातून , प्रदेशातून आलेली माणसं ती, काही तर परदेशातून पण आली होती. सगळ्यांच्या चेहऱ्यावर एक प्रकारची उत्सुकता दाटून राहिली होती. किनाऱ्यावर उभारलेल्या खोपटामध्ये दहा-बारा टोपल्या गोणपाट घालून झाकून ठेवल्या होत्या. त्याच्या भोवती जाळीचे कुंपण उभारले होते. त्याच्या आजूबाजूला माणसे कोंडाळे करुन आपपल्या जागा आडवून बसून राहिली होती. तेवढ्यात गावातले कार्यकर्ते लगबगीने आले आणि तडक खोपटात शिरले. तेथे झाकलेल्या टोपल्या ते एक एक करुन उघडून पाहू लागले... खोपटाबाहेरच्या माणसांची उत्कंठा शिगेला पोचली होती. टोपल्यांखाली नेमके दडले तरी काय होते ? शे-दोनशे माणसं भल्या पहाटे किनाऱ्यावर कशाल जमली होती ? दोन टोपल्या उघडल्या तरी पदरी निराशाच पडली... तिसरी टोपली उघडली आणि खोपटाबाहेरच्या माणसांचा एकच गलका उडाला. तिसऱ्या टोपलीखालून इवली इवलीशी ...
Read more

The Neighbour Side -- Visit to Pakistan High Commission

Image
Following the trails of blood-stained partition and series of contentious wars with Pakistan, our relations are always punctured with suspect and prejudiced ideas. We are constantly obsessed with the insecurity from our neighbour. Keeping the bunch of same ideas in mind i entered into the spacious campus of Pakistan High Commission. From the beginning it was experiencing some sort of distension on my mind, perhaps because i was on the land of our neighbour which was notorious because of its terrorist deeds and projected as India's number one (China?) Enemy. We were warmly welcomed by the retinue of junior level officers and some junior diplomats of High Commission. They took us to the conference room where all other members are waiting for us. This positive gesture helps me to reduce my anxiety level. A chief coordinator addressed a small introductory speech and gave us brief introduction about Pakistan High Commission and its working methodologies. After this a small docume...
Read more